معمولاً هیچکس به ما چگونه دست دادن را یاد نمى دهد. اما اگر دقت کرده باشى خانمها و آقایان به اشکال متفاوت دست مى دهند. حتى این تفاوتها در شغلها و شخصیتهاى مختلف و وضعیتهاى روحى متفاوت قابل مشاهده است. هنگامى که خانمها مى خواهند احساسات صادقانه خویش را به خصوص درمواقع بحرانى زندگى نسبت به خانمهاى دیگر ابراز کنند، با یکدیگر دست نمى دهند بلکه دستهاى فرد مقابل را به نرمى در دستهاى خود گرفته و با حالت چهره، همدردى عمیق خود را بیان مى کنند.

چنین رفتارى در برخورد با آقایان به ندرت اتفاق مى افتد. به نظر مى رسد خانمها این رفتار را فقط براى ارتباط با همجنسان خود انتخاب کرده اند. از نحوه دست دادن افراد مى توان بسیارى از خصوصیات کلى یا لحظه اى آنها را با دقت زیادى تشخیص داد. کف دست عرق کرده و خیس نشان دهنده دلهره و نوعى هیجان غیرعادى است. اگر کف دست شما زیاد عرق مى کند، به احتمال زیاد شخصیت نگران و مضطربى دارید. به خاطر داشته باشید که اگر اینگونه اید حتماً دستهایتان را قبل از دست دادن با دیگران خشک کنید. حتى بعضى بیماریها نیز در کف دستهاى شما علائمى ویژه ایجاد مى کنند. در بیمارى پرکارى غده تیروئید کف دستها مرطوب و گرم مى شود و در اضطراب و اختلالات هراسى کف دستها مرطوب و سردند. سست و شل دست دادن بیانگر شخصیتى سرد، درونگرا و احتمالاً متکبر است. بیش از حد محکم دست دادن نیز به همین اندازه ناراحت کننده و خارج از عرف است به ویژه در نخستین ملاقاتها باید از هر دوى آنها بپرهیزیم. وقتى با کسى دست مى دهید دقت کنید که دست او روى دست شما قرار مى گیرد یا زیردستانتان؟ اگر کف دست فردى در دست دادن، روى دست فرد دیگرى قرار بگیرد، نشان دهنده تمایل بر تسلط و اعتماد به نفس او و همچنین علاقه به کنترل رابطه از سوى او دارد، برعکس اگر کف دست فردى زیر قرار بگیرد، نشان دهنده تمایل آن فرد به تحت تسلط بودن و واگذارى حق تصمیم گیرى شخصى به فرد مقابل است. همچنین وقتى فردى در موقع دست دادن دست خود را بالاتر از حد معمول (در حد کمر) قرارداد نشان از تکبر و رئیس مآبى آن فرد دارد.
اما دست دادن با شغل افراد نیز ارتباط دارد. به طور مثال بسیارى از ورزشکاران هنگام دست دادن نیرو و قدرت خویش را کنترل مى کنند، در نتیجه به آرامى دست مى دهند. هنرمندان چیره دست و ماهر، نوازندگان و جراحان نیز مراقب دستهاى خود بوده و به آنها حساسند و در محافظتشان مى کوشند. دست دادن دیپلماتیک هم خاص سیاستمداران است که این از خصوصیات بارز آمریکاییان است. این نوع دست دادن به ویژه طى مبارزات انتخاباتى توسط کاندیداها و یا ملاقاتهاى رسمى سران و وزیران دیده مى شود. شکل معمول آن گرفتن شانه یا بازو با دست چپ هنگام دست دادن، امرى معمول است. تهنیت و درود دو دوست قدیمى به این شکل پذیرفتنى است، اما براى بسیارى از افراد در مواجهه با کسانى که آشنایى چندانى با آنان ندارند، این گونه دست دادن ناخوشایند است آنان این امر را به عنوان حرکتى تظاهرآمیز و ریاکارانه تلقى مى کنند اما هنوز بسیارى از سیاستمداران به انجام این عمل اصرار مى ورزند.
همچنین آداب و رسوم دست دادن در کشورها و فرهنگ هاى مختلف متفاوت است. فرانسویها درست مثل ما در هنگام ورود و خروج با یکدیگر دست مى دهند. آلمانیها تنها یک بار با هم دست مى دهند. برخى از آفریقاییها پس از هر بار دست دادن بشکن مى زنند که حاکى از رهایى و آزادى است. مردم برخى از کشورها هم دست دادن را خوب نمى دانند. آمریکاییها خیلى محکم دست مى دهند که احتمالاً از رقابتهاى سنگین جسمى مانند کشتى سرخ پوستان نشأت گرفته است. پیچیده ترین شکل دست دادن را سیاهان آمریکایى دارند که عملاً شامل چند عمل پیچیده است.
دست دادن شکل تکامل یافته اى از ارتباطات غیرکلامى است که طى سالیان سال به نمادى جهانى در ارتباطات بدل شده است. مثلاً بالا نگه داشتن دو دست که دلالت بر همراه نداشتن سلاح مى کرده است، بعدها به درود و تهنیت و صلح طلبى در بدو خوشامد بدل شده است. رومى ها با الهام از این عمل دست بر سینه مى گذاشتند. آنها حتى به جاى دست دادن، بازوهاى هم را مى گرفتند. دست دادن امروزى نشانه اى از خوشامدگویى و پذیرایى است. تماس کامل دو کف دست، بیانگر صمیمیت و حاکى از یکرنگى و یکى بودن است